وانت نیسان آبی در لیست جاودان ها، قدیمی ترین خودروهایی که هنوز تولید می شوند

در این مطلب قدیمی‌ترین خودروهایی که هنوز در خطوط مونتاژ کشورهای مختلف هستند را معرفی خواهیم کرد. اکثر خودروهای قدیمی که همچنان روی خط تولید قرار دارند، اتومبیل‌های تجاری هستند. البته در بین آن‌ها یک نماینده نیز از کشورمان حضور دارد!

تویوتا لندکروزر ۷۰

با یکی از پرفروش‌ترین خودروهای تاریخ یعنی تویوتا لندکروزر ۷۰ شروع می‌کنیم. البته تولید این خودرو از سال ۱۹۸۴ بدون تغییر نبوده و بیش از یکبار نوسازی شده و به‌روزرسانی‌های جزئی را دریافت کرده است. تغییرات جزئی مجددی در سال ۲۰۲۳ در آن اعمال شد، زمانی که تویوتا چراغ‌ها، شکل کاپوت، جلوپنجره، سپرها، آینه‌های جانبی و جزئیات داخلی را تغییر داد. علاوه بر پیشرانه ۴.۵ لیتری V8 قدیمی، این خودرو با پیشرانه ۲.۸ لیتری چهار سیلندر توربودیزل جدید و جعبه‌دنده شش سرعته خودکار هیدرومکانیکی نیز در دسترس است.

لندکروزر ۷۰

در سال ۲۰۰۷ لندکروزر ۷۰ با شاسی جدید، کیسه‌های هوای اضافی، سیستم تثبیت‌کننده، دستیار حرکت در سربالایی، کروز کنترل، پیشرانه V8 ارتقایافته با استاندارد یورو ۵ و آپشن‌های دیگر عرضه شد. شاید این تنها خودروی قدیمی در حال تولید باشد که با حضورش طرفداران زیادی از این برند را خوشحال می‌کند.

شورولت لاستی

شورولت لاستی ۲۰۰۲ همچنان در کارخانه اوزاتو موتورز ازبکستان (جنرال موتورز سابق ازبکستان) تولید می‌شود. این مدل طی ۲۰ سال گذشته تغییرات زیادی داشته است.

شورولت لاستی

در حالی که مدل اصلی با چهار پیشرانه در دسترس بود، مدل کنونی فقط با موتور ۱.۵ لیتری و جعبه‌دنده شش سرعته اتوماتیک قابل سفارش است. چراغ‌ها، گلگیرهای جلو، کاپوت، جلوپنجره و سپرها نیز نسبت به نسخه قدیمی تغییر کرده‌اند. البته تولید لاستی در ژانویه ۲۰۲۴ متوقف می‌شود.

شورولت داماس

شورولت داماس از سال ۱۹۹۶ تاکنون در ازبکستان تولید شده است. این مدل تا سال ۲۰۱۴ در کارخانه اوزدوواتو و از ۲۰۱۴ تاکنون در کارخانه خوارزم اتو جنرال موتورز ازبکستان مونتاژ شده است. داماس از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶ در بازار اصلی خود یعنی کره مونتاژ می‌شد. این مینی‌بوس در واقع یک کپی از سوزوکی اوری ۱۹۸۵ است.

سوزوکی اوری ۱۹۸۵-۱۹۹۰

این ون کوچک فقط برای پاسخ به تقاضای مشتریانی ساخته شد که از کمبود جای پارک برای ون‌ها در ژاپن گلایه داشتند. سوزوکی اوری از موتور ۰.۸ لیتری با توان ۳۸ اسب بخار و جعبه‌دنده ۵ سرعته دستی بهره می‌برد. این مدل چندین دهه در حال تولید است و به صورت دوره‌ای چراغ‌های جلو یا برخی قطعات آن تغییر کرده‌اند.

سوزوکی اوری

زامیادZ24 / شوکا

شرکت زامیاد در سال ۱۹۶۳ با هدف تولید کامیون‌های ولوو تاسیس شد. زامیاد هنوز در زمینه خودروهای تجاری تخصص دارد، اما نسل سوم نیسان جونیور مدل ۱۹۷۰ یا همان نیسان آبی معروف را نیز تولید می‌کند. این وانت در ژاپن با موتورهای بنزینی ۲ لیتری (۹۲ اسب بخار) و ۱.۶ لیتری (۷۵ اسب بخار) و موتورهای دیزلی SD22 (۵۵ کیلووات) و ۲.۲ لیتری (۶۰ اسب بخار) تولید می‌شد.

تولید نیسان جونیور در ژاپن بدون عرضه جانشین در سال ۱۹۸۲ متوقف شد، اما زامیاد هنوز دست از سر آن برنداشته است.

زامیادZ24

از همان ابتدا، تنها نسخه‌های مجهز به موتور ۲ لیتری در ایران تولید شدند. در سال ۱۹۸۶، خط تولید این وانت به سایپا منتقل شد و موتور جدید پیکاپ‌های نیسان Z24/داتسون ۷۲۰ برای آن مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۹۸ این مدل دوباره به خط تولید زامیاد برگشت و همچنان توسط این شرکت تولید می‌شود.

از سال ۲۰۰۸، زامیاد شروع به استفاده از موتور دیزلی چینی فاو CA4D28C4-1 (۹۳ اسب بخار) در نیسان جونیور کرد، اما جعبه‌دنده آن همچنان چهار یا پنج سرعته دستی باقی ماند. شرکت سازنده ادعا می‌کند که حداکثر سرعت این وانت با موتور دیزلی چینی ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت است.

نام این وانت پس از بازگشت به خط تولید زامیاد به Z24 و سپس با اعمال تغییراتی به شوکا تغییر کرد، اما در واقع همچنان یک نیسان جونیور پنجاه ساله باقی مانده است. این وانت تحت برند محلی کیفرو به کنیا نیز صادر می‌شود.

میتسوبیشی دلیکا ۲

نسل دوم میتسوبیشی دلیکا در سال ۱۹۷۹ و نسخه تمام چرخ محرک آن در سال ۱۹۸۲ عرضه شد. این خودرو به دلیل قیمت مناسب و دوام بالا به موفقیت رسید، بنابراین حتی پس از توقف تولید آن در قالب مینی‌بوس در سال ۱۹۸۶، به مدت هشت سال دیگر (تا سال ۱۹۹۴) در قالب یک کامیونت تولید شد. در واقع هیوندای این مدل را با نام پورتر و به عنوان یک کامیونت تا سال ۱۹۹۷ تولید کرد. اما رکورد تولید این نسل از میتسوبیشی دلیکا متعلق به میتسوبیشی موتورز فیلیپین است که هنوز این خودرو را تولید می‌کند.

در سال ۱۹۸۷، این شرکت فیلیپینی تولید دلیکا را در قالب مینی‌بوس میتسوبیشی L300 ورسا ون (تولید آن در آوریل ۲۰۱۲ به پایان رسید) و همچنین در قالب یک شاسی که تولیدکنندگان محلی ون‌های خود را روی آن می‌ساختند، آغاز کرد. در سال ۲۰۱۴، شرکت محلی سنترو منیوفکچرینگ نسخه‌ای از L300 را در قالب مینی‌بوس XV Mikrobus عرضه کرد که به عنوان وسیله نقلیه عمومی، اتوبوس مدرسه یا آمبولانس مورد استفاده قرار می‌گرفت.

میتسوبیشی دلیکا ۲

در سال ۲۰۱۷، میتسوبیشی موتورز فیلیپین موتور دیزلی قدیمی L300 را به‌روزرسانی کرد و در آوریل ۲۰۱۹، این پیشرانه با موتور دیزلی جدید4N14 CRDi جایگزین شد که استانداردهای آلایندگی یورو ۴ را رعایت می‌کرد. این تنها تغییر عمده برای این نسل دلیکا از سال ۱۹۹۷ تا آن زمان بود.

از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۹، طراحی نمای جلوی مدل فیلیپینی کمی تغییر کرد و فضای داخلی آن بازطراحی شد. اما در سال ۲۰۱۹، دلیکا با جلوپنجره کرومی افقی جدید، مشابه زبان طراحی “سپر دینامیک” استفاده‌شده در سایر مدل‌های میتسوبیشی (مانند میتسوبیشی اکسپندر یا میتسوبیشی مونترو اسپرت) عرضه شد تا حداقل آن را از L300 قدیمی‌تر متمایز کند.

در سال ۲۰۲۰، تولید داخلی L300 به ۲۰۰ هزار واحد رسید. علاوه بر این، در سال ۲۰۲۲، این خودرو حتی به بازارهای آسیای جنوب شرقی، به ویژه اندونزی نیز صادر شد.